Η κρίση της νεωτερικότητας
Ο Karel Kosik δεν είναι μόνο ένας από τους πιο σημαντικούς φιλοσόφους του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα, αλλά και ένας απ’ αυτούς οι οποίοι ενσάρκωσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πνεύμα της αντίστασης της κριτικής σκέψης. Είναι επίσης ένας ανάμεσα στους λίγους εκείνους οι οποίοι αντιστάθηκαν διαδοχικά στις τρεις μεγάλες δυνάμεις καταπίεσης της σύγχρονης ιστορίας: στο φασισμό, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’40, στο γραφειοκρατικό σταλινικό καθεστώς από το 1956, και στη δικτατορία της αγοράς από το 1989. Σε μια εποχή όπου τόσοι στοχαστές έχουν χάσει την αυτονομία τους προκειμένου να υπηρετήσουν τους ισχυρούς αυτού του κόσμου ή έχουν λοξοδρομήσει από την ιστορική πραγματικότητα στρεφόμενοι σε ακαδημαϊκά γλωσσικά παιχνίδια, ο Κοσίκ εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος που στέκεται όρθιος, που αρνείται να υποταχθεί και δε διστάζει να στοχάζεται, ενάντια στο ρεύμα, τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Αυτός ο τόμος που εκδίδεται συγχρόνως στα ελληνικά, στα γαλλικά, και στα ισπανικά, πιθανότατα επίσης και στα πορτογαλικά και στα αγγλικά, συγκεντρώνει μερικά από τα πιο σημαντικά δοκίμια της πρώτης περιόδου του έργου του (1964-1968).
